Mettiamo che io parta con biglietto di sola andata
Le strade che bevono la mia tristezza non saranno più sbagliate
Ecco la tribù dei geni che sono miei amici
Ecco la nullità di essere vero e il polso di dio
La campagna e l’ombra degli alberi sono superflue.
Lasciatemi qui senza lacrime
Pregate invece con due serie di grappa
in mia memoria carezzate la mosca che nasce dalla grappa
i vostri passi si adattino al suono delle sirene che avete dentro
Non fermatevi e lasciate che l’amore sia la vostra Mecca
Se mi ricorderete quando fate l’amore
Sarò felice, buon appetito
Immaginate che io sia un albero bucato senza rami e foglie
Che il ronzio degli insetti sia la musica del nulla
Pensate a me come un immenso mare
Pensate a me come una nave che fa vela nel cielo
Se dio mi parlerà, solo allora gli parlerò
Se dio mi parlerà, solo allora l’ascolterò in questa oscurità
Se dio mi stringerà la mano, solo allora potrò stringergli la mano
Lui è l’unico che può cancellare dai miei occhi i miei giorni e le notti
Certo se avrò ancora occhi… Sayın ki dönüşsüz bir yola çıkmışım
Yanlış yapmayacak artık hüznümü içen yollar
İşte dostlarım olacak cin taifesi
İşte gerçek olan hiçlik ve tanrının nabzı
Bu kırlar bu ağaç gölgeleri olmasa da olur
Beni burada bırakın ağlamadan
Duayı dönüşte iki rekat rakıyla yapın
Rakıda filizlenen böceği okşayın anmak için
İçinizde çalan sirenlere uysun adımlarınız
Durmayın secdeniz sevişmek olsun
Sevişirken aklınıza ben mi geliyorum
Anılarım size afiyet olsun
Sayın ki oyulmuş dalsız yapraksız bir ağacım
Böceklerin uğultusu hiçliğin müziği olsun
Beni başı sonu yok bir deniz gibi düşünün
Bir aydınlıkta yüzen bir gemi gibi düşünün
Tanrı konuşursa cevabım bir onadır
Bir ona kulak veririm bu karanlıkta
Tutarsam bir onun elini tutarım
O silebilir yalnız günümü gecemi gözlerimin önünden
Tabi gözlerim kalmışsa