Nuova collaborazione Casa della poesia e il Fatto Quotidiano
04/04/2011

Strontium 90

Strontium 90 Stronsium 90

Che strano tempo fa:
ora la neve, ora il sole,
ora la pioggia.

Sono gli esperimenti atomici -dicono-,
lo Strontium 90 si posa
sull'erba,
sulla carne,
sulla segale.
Sulla speranza
e sulla libertà
e sul grande sogno,
alla cui porta
bussiamo..

Siamo in gara con noi stessi, o mia rosa,
o noi porteremo la vita
sulle stelle morte
o la morte
calerà sul nostro mondo.


1958
Acayipleşti havalar,
bir güneş, bir yağmur, bir kar.
Atom bombası denemelerinden diyorlar.

Stronsium 90 yağıyormuş
ota, süte, ete,
umuda, hürriyete,
kapısını çaldığımız büyük hasrete.

Kendi kendimizle yarışmadayız, gülüm.
Ya ölü yıldızlara hayatı götüreceğiz,
ya dünyamıza inecek ölüm.


1958

Joyce Lussu