In occasione del ritorno della peste
Scrivo questa poesia. Domani è sul giornale,
Sennò ci sarò io. Come annuncio funebre.
Quindi c’è dietro una certa pressione.
Le vittime non le conto, ma c’è un bilancio. Troppo
Spesso in questo periodo cruciale si truccano le cifre.
Più morti non portano lacrime più facili.
La peste non risparmia nessuno e io approvo.
Per i poveri è un po’ peggio, per i ricchi meno.
A me sta bene. Qualcuno dopo deve
Valutare il disastro. Io. La peste entra
Per gli spiragli e i buchi e anche con
Microsoft. Grattano alla mia porta. È
La peste. La scadenza mi sbatte in faccia la realtà.
Ter gelegenheid van de terugkeer van de pest
Schrijf ik dit gedicht. Het staat morgen in de krant,
Zo niet, dan zal ik erin staan. Als doodsbericht.
Dus een zekere druk zit er wel achter.
Slachtoffers tel ik niet, maar worden geschat. Al te vaak
Wordt in dit tijdsgewricht gegoocheld met cijfers.
Meer doden maken tranen niet goedkoper.
De pest overkomt iedereen en dat juich ik toe.
De armen wat ernstiger, de rijken minder.
En dat vind ik goed. Iemand moet daarna
De puinhoop taxeren. Ik. De pest komt
Binnen via kieren en gaten en ook via
Microsoft. Gekras aan mijn deur. Het is
De pest. De deadline drukt me op de feiten.