Io ti poso, nemmeno peso
scongiuro come un pugno di sabbia
e poi non piú, fermata pure
nella lingua in cui io ti lascio
togli il tempo dal tuo volto
la nebbia sopraggiunge come un nastro
restringiti fino a essere polvere, sospiro
nel vento, nemmeno
brivido, nemmeno
poesia –
Ik leg je neer, niet eens gewicht
bezwering als een handvol zand
en dan niet meer, lig maar stil
in de taal waarin ik je nalaat
veeg tijd over je gezicht
nevel komt aandrijven als een lint
krimp tot je stof bent, zucht
in wind, niet eens
huiver, niet eens
gedicht -