Eccola là.
Le ali se le
è tolte
molto tempo fa.
Di vecchie vite
fino all'odierna situazione
conosce segni;
concede attenzione.
Vieni pure qui,
comanda, sono ammesse
domande. Si soddisfa
tutto; chi
mi indovina
mi appartiene.
Quindi le viene
un riso sommesso,
spiega di nuovo
ogni cosa.
Guarda, mi fa,
il tuo ventre è qua.
Daar is ze dan.
Haar vleugels heeft ze
lang geleden
afgedaan. Van
oude levens
tot vandaag de dag
weet ze tekens;
ze geeft aandacht
aan. Kom maar hier,
gebiedt ze, vragen
mag. Alles wordt
voldaan; wie
mij kan raden
hoort mij toe.
Vervolgens moet
ze zachtjes lachen,
legt ze alles
nogmaals uit.
Kijk, zegt ze dan,
dit is je buik.