Oltre la soglia, arrivo inciampando,
accecata cado tra braccia di pacchetti.
Sibilio, fruscio, risa laceranti.
I bottoni non tengono più e saltano.
Oltre la soglia: la nube accogliente
di baci e odori, il corpo si scopre.
In breve, la cosa più preziosa
è bramare col dare e con mia grande
sorpresa dappertutto mi scarico:
il mio altro, che ora poco a poco mi riconosce,
tanto in profondità che fulgido il pensiero inizia
e lieve l'effusione dentro di me. Over de drempel, struikelend kom ik,
val ik verblind in armen, vol pakjes.
Scheurend geritsel, gefluister, gelach.
De knopen houden het niet en verspringen,.
Over de drempel: een wolk van aanwaaiend
kussen, geuren, her lichaam valt open.
Het kostbaarste is samengevat
mer geven begeren en overal
loop ik uit tor mijn grote verrassing:
mijo ander, die mij nu langraam verkent,
zo diep dat het stralende denken begint
en bet licht in mijn lichaam onrbinden.