La strada è interrota
da un muro cieco.
Era il muro già da sempre cieco
e trasversale alla strada?
Qui camminava Regina
intrappolata
qui era da vicino fucilata.
C’era qualcuno a fermarsi,
c’era qualcuno ad udire lo scoppio nella sua testa,
nel suo sogno?
Erano il muro, erano la strada
già da sempre ciechi, la cittá
muta per la morte?
Non una pietra udiva il suo grido,
grido io.
Strada cieca, cittá sorda,
chi puó sapere
cosa è stato vero –
De straat wordt onderbroken
door een blinde muur.
Was de muur altijd al blind
en dwars op de straat?
Hier liep Regina in de val,
hier werd ze van dichtbij beschoten.
Stond niemand stil,
hoorde niemand het schot in haar hoofd,
in haar droom?
Was de muur, was de straat
altijd al blind, de stad
doof voor de dood?
Hoorde niet één steen haar schreeuw,
schreeuw ik.
Blinde straat, dove stad,
wie kan weten
wat waar is geweest –